رشته مهندسی ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE) شاخه ای از مهندسی می باشد که از رشته های مختلفی از قبیل ایمنی صنعتی، بهداشت حرفه ای و محیط زیست، بهداشت محیط و ارگونومی تشکیل شده است. هدف از این سیستم مدیریتی، شناسایی و کنترل ریسک های بهداشت جسمانی، بهداشت روانی، ایمنی و محیط زیستی می باشد. یکی از مهم ترین موضوعاتی که مدیران ارشد در سازمان ها، وزارتخانه ها، کارخانه ها، شرکت ها و واحدهای صنعتی با آن مواجه هستند کاهش آمار حوادث صنعتی، افزایش راندمان کاری پرسنل، انگیزش شغلی پرسنل، افزایش تولید و... می باشد. با استفاده و استقرار سیستم مدیریتی ایمنی، بهداشت و محیط زیست می توان این گونه چالش ها و موضوعات مهم در محیط کاری را مدیریت کرد.
در دوره تحصیلات تکمیلی مهندسی ایمنی، بهداشت و محیط زیست، هدف تربیت مهندسان متخصص برای ایجاد انگیزه کافی برای درک و توسعه حوزه ایمنی در محیط کار می باشد. دانشجویان کارشناسی ارشد این رشته در طی دوران تحصیل خود با صنایع مختلفی در ارتباط می باشند، بنابراین در خصوص ایمنی و خطرات احتمالی در محیط های کاری با مشکلاتی مواجه هستند. داوطلبان باید قبل از ورود به این رشته توانایی های خود را در خصوص محیط های کاری این حوزه از مهندسی ارزیابی کنند و با علاقه به این رشته ورود پیدا کنند تا بتوانند آینده کاری خوبی را برای خود رقم بزنند. به طور کلی اهمیت این رشته برای زندگی، محیط های بیمارستانی و همینطور بخش صنعت اثبات شده است.
اهدافی برای ورود داوطلبان به رشته مهندسی ایمنی، بهداشت و محیط زیست وجود دارد که از جمله اهداف آموزش متخصصین در این حوزه می توانیم به برنامه ریزی و مدیریت اجرای طرح های زیست محیطی، آشنایی با بهداشت محیط های شهری و صنعتی، مدیریت و ارزیابی حوادث، کنترل آلودگی های حاصل از مواد زائد جامد و... اشاره کنیم. از وظایف اصلی یک مهندس ایمنی، بهداشت و محیط زیست این است که بتواند ایمنی را در محیط کار به وجود بیاورد و ریسک ها و خطرات احتمالی ناشی از حوادث را به طور کامل پیشگیری کند تا جراحات و عوارض بعد از آن تبعات سنگینی را برای بهداشت، ایمنی و سلامت عمومی به وجود نیاورد. در طی سال های اخیر در کشور ایران به اهمیت این رشته بسیار توجه شده، بنابراین داوطلبان می توانند بعد از فارغ التحصیلی به راحتی وارد بازار کار شوند.
منبع: برنامه ریزی آزمون ارشد ایمنی، بهداشت و محیط زیست
